Charakterystyka procesu i zasada działania
Osadniki lamelowe to nowoczesne wysokoskuteczne aparaty do wydzielania cząstek ciała stałego z cieczy. W odróżnieniu od tradycyjnie stosowanych rozwiązań (np. osadnik Dorra), osadniki lamelowe wypełnione są nachylonymi pod kątem α (30…60°) płytami bądź profilowymi wkładami. Charakteryzują się one dużą powierzchnią osadzania, zwartą kompaktową budową i znaczną redukcją gabarytów w stosunku do rozwiązań tradycyjnych. Znaczne skrócenie drogi opadania cząstki umożliwia wydzielanie cząstek bardzo drobnych (już od 20 mikrometrów). W osadnikach lamelowych sedymentacja jako proces wydzielania cząstek ciała stałego z fazy ciekłej, stymulowany siłą grawitacyjną, przebiega w laminarnym polu przepływu pomiędzy równoległymi płytami, a maksymalna wysokość osiadania cząstek jest zredukowana do pionowej odległości międzypłytowej przy znacznym powiększeniu powierzchni osadzania. Oznacza to praktycznie: możliwość wydzielania z cieczy cząstek o mniejszych wymiarach, dotychczas wydzielanych innymi technikami (hydrocyklony, filtracja, wirowanie), osiągnięcie wyższych skuteczności oczyszczania cieczy.
Budowa osadnika lamelowego:
Zastosowanie
- wydzielanie piasku, iłów i innych cząstek w technologii uzdatniania wody do celów chłodniczych i procesowych,
- wydzielanie CaCO3 po karbonizacji wody pitnej,
- wydzielanie cząstek stałych z suspensji technologicznych w obiegach zamkniętych.
Zalety osadnika lamelowego
- skuteczność osadzania ηs (0.7÷ 1.0)
- jednostkowe obciążenie przekroju 3.6-36 m3/m2h
- duża powierzchnia osadcza i zwarta budowa
- możliwość sedymentacji zawiesin agresywnych, gorących, wydzielających uciążliwe dla środowiska gazy
- znaczne obniżenie kosztów inwestycyjnych (w porównaniu z rozwiązaniami klasycznymi)
- możliwość budowy aparatów hybrydowych (np. odpylacz wraz z osadnikiem)
